|
||
Renaissance Latin Texts of Ireland |
||
| ←Previous (Harmonia seu catena dialectica in Porphyrianas institutiones) | Next (De rebus in Hibernia gestis)→ | |
AN EPITAPH DEVISED VPON THE death of the right honourable Iames earle of Ormond and Ossorie, who deceased at Elie house in Holborne about the yeere 1546. the xviij. of October, and lieth buried in S. Thomas Acres Church, extracted out of the third booke of the Historie of Ireland.
Cor patriæ fixum viuens, iam redditur illip.98
Post mortem, patriæ quæ peracerba venit.
Non sine corde valet mortalis viuere quisquam;
Vix tua gens vita permanet absque tua.
Quae licet infoelix extincto corde fruatur,
Attamen optato viuere corde nequit.
Ergo quid hæc faciat? quem te non possit amorem,
Cordi vt tam charo reddere corde velit.
VPON THE DEATH OF THE LORD of the out Isles of Scotland: of whom mention is made in the third booke of the Historie of Ireland.
VIq manuque mea patriæ dum redditur exsul,
Exsul in externa cogor & ipse mori.
THis nobleman assisting the earle of Lennox eended his life at Howth presently vpon his arriual, & was with great solemnitie buried in S. Patrick his church at Dublin circa Annum Domini M. D. XLIII.
p.99VPON THE DEATH OF HIS father, Iames Stanyhurst Esquyer, who deceased at Dublyn Anno 1573. xxvij. of December, aetatis LI.
VIm breuis, mors sancta fuit (pater optime) visa:
Vita timenda malis, mors redamanda bonis.
Vrbs est orba sopho; legum rectore tribunal;
Causidicoque cliens; atque parente puer.
Plurima proferrem, sed me prohibere videtur
Pingere vera dolor, fingere falsa pudor.
Non opus est falsis, sed quæ sunt vera loquenda,
Non mea penna notet, buccina fama sones.
Hoc scripsisse satis; talem quandoque parentem
Est habuisse decus, sed caruisse dolor.
Filius hæc dubitans talem vix comperis vsquam
Vllus in orbe patrem, nullus in vrbe parem.
Mortuus ergo, pater, poteris bene viuus haberi.
Viuis enim mundo nomine, mente deo.
VPON THE DEATH OF HIS father in law Syr Christofer Barnewal knight.
LÆta tibi, sed moesta tuis mors accidis ista:p.100
Regna das alta tibi, damna dat ampla tuis.
Lætus est in cælis vllo sine fine triumphans,
Mæstus at in terris terris diues inopsque iacent,
Nam sapiente caret diues, qui parta gubernet,
Nec, qui det misero munera, pauper habet.
Te gener ipse caret, viduæ, te rustica turba,
Atque vrbana cohors te (Socer alme) caret
Non est digna viro talis respublica tanto,
Nam sanctos sedes non nisi sancta decet.
Mira loquor, sed vera loquor, non ficta reuoluo,
Si maiora loquar, nil nisi vera loquar.
Mortuus es? nobis hoc crimina nostra dederunt.
Mortuus es? virtus hoc tibi sacra dedit.
Viuus es in coelo, dedit hoc tibi gratia Christi,
Viuus vt in mundo sis, tibi fama dabit.
Christopherus Barnewallus, vir equestris ordinis, vetere ac illustri familia procreatus, cùm esset admodum adolescens ad clarissimam Oxoniensem Academiam à præstantissimis parentibus missus, summè erat eloquentiæ atque philosophiæ studiosus. Quæ cùm magno studio curaq(ue) disceret; Londinium profectus est, vbi in hospitium Graiense cooptatus cognitionem Britannici iuris bene laudabilem erat consecutus. Cùm verò non multùm à tanti operis perfectione abesset, optimus & ama(n)tissimus eius pater hoc interim spacio (anima à corpore semota & disclusa) hinc demigrauit. Quo audito, Christophorus se statim in patriam, cum omnium applausu, contulit, atque ibi patrimonium suum, quod ei iam tum satis amplum pater reliquerat, summa æquabilitate ac recta conscientia, sine vllius offensione amplificauit. Mira erat vitæ eius integritas; prædicabilis erga deum sanctitas; admirabilis in patriam pietas. Nulla verò in tota regione erat hospitalitas, quæ vix posset cum illius hospitalitate conferri. Sapientia præditus profectò singulari. In vrbe gratia, rari auctoritate florebat. Vir erat vt corpore, ita valetudine plærunque imbecillior, natura mitissimus, in iniurijs ferendis patientissimus, in repellendis fortissimus, in repub(lica) defendenda acerrimus. Nono Calend. Augusti ex itinere in febrim incidit, cuius dolore paucis post diebus, cu(m) totius reipub(licæ) eiulatu ac lamentatione, consumtus est: annos natus 42. Anno Domini 1575.
VPON THE DEATH OF HIS WIFE Genet, daughter to Syr Christofer Barnewal knight, who deceased at Knight his bridge, of Chieldbyrth Anno 1579. August xxvj. Aetatis xix. & lieth enterred at Chelsye.
Mors tua quanta tuis moeroris vulnera fixit,
Multorum geminus, me reticente, sonant.
Nebilis ortus erat, tua clærè vita peracta,
Corpore pulchra satis, moribus alma sacris.
Heu mihi, sed subitò sublata hæc dona fuerunt,
In teneris annis dum mihi dona dabas.
Quam dederas natæ vitam, tibi nata negauit,
Quam dederas lucem, luce (Genetta) cares.
Qualis erat mater (sola breuitate relicta
Vitæ) sit talis nata relicta precor.
Quos iunxit mundo Christus coniungat Olympo,
Vt thorus vnus erat, sic thronus vnus erit.